اسلام دینی است که تحمل نقد شدن ندارد چه برسد به این که مورد طنز واقع شود…
 مسلمانان خود را مجاز می دانند که هرکس بر ضد آن ها بود را به باد دشنام و لعن و نفرین بگیرند، بر علیه شان تظاهرات کنند، جنجال رسانه ای راه بیندازند، خود را مجاز می دانند مخالفانشان را ترور کنند ، شکنجه کنند، در راه الله نامسلمانان را بکشند و اگر در این راه کشته شوند الله آن ها را به بهشت می برد،
 مسلمانان خود را مجاز می دانند هر بلایی که دلشان خواست بر سر کفار(نا مسلمانان) بیاوردند، آن ها را نجس می خوانند و از سگ و خوک و الاغ پست تر می شمارند….، و اگر بر کفار پیروز شوند آن ها را به بندگی و بردگی میگیرند و کفار باید ماهیانه به مسلمین جزیه دهند.
باری با این همه اگر فقط یک جمله بر نقد آن ها گفته شود یا تصویری از بزرگان دینشان کشیده شود، زمین و زمان را زیر و زبر می کنند و عربده ها سر می دهند و دست به وحشیانه ترین ترورها می زنند، کشتار انتهاری انجام می دهند،
 دینی که خود را مطلق می داند و قوانینش را بی چون و چرا درست می پندارد چون شارع الله است و الله اشتباه نمی کند و اجازه نقد به هیچ کس نمی دهد…
 اما به خود اجازه می دهد همه را نقد کند و برای جهان تعیین تکلیف کند و در پی مدیریت جهان باشد… موضوع وقتی خنده دارتر می شود که واژه دموکراسی را در کنار این دین می آورند و تبدیل به بی معنی ترین پارادوکس جهان یعنی «دموکراسی دینی» می شود!