۱۳۹۴ تیر ۹, سه‌شنبه

تفاوت میان استدلال یک خداناباور و یک مسلمان متعصب ..

فراموش نکنید که حرف آخر را شواهد و اثبات می‌زند.
خداباورها از این لحاظ دستشان خالی است.
هر سعی و تلاشی که خداباورها می‌کنند، هر برهانی که می‌آورند،
هر طفره‌ای که می‌روند، هر مغالطه‌ی منطقی که می‌کنند،
هرگونه توسلی که به سفسطه‌ها و کتب ماقبل تاریخ و احادیثشان می‌کنند، تلاشی است برای پنهان کردن این واقعیت که چیزی
در چنته ندارند.
دریغ از هرگونه شواهد و برهانی.

هروقت شواهد و اثبات‌هایشان را آوردند بعد با هم بحث می‌کنیم،
تا آن موقع ما ملزم نیستیم که به حرفشان ایمان بیاوریم همانطور
که اگر کسی بگوید در تلفنش تعدادی اژدها زندگی می‌کنند
باز ملزم به باور کردن ادعایش نیستیم.
این روشی است که باید در قبال هر ادعای قابل تصوری در پیش گرفته شود و هیچ ادعایی نباید مصون از بررسی موشکافانه‌ باشد.

just remember
- it all comes down to evidence. Theists have none. Every single effort they make, every argument, every weasel word, every logical fallacy, every appeal to scripture and falsehood and red herring is an effort to distract you from this fact. No evidence, no argument. Get the evidence and we'll talk, but until they do, we are no more obligated to take them seriously as we are to the man who believes there are dragons living in his telephone. That is the way it should be for every claim imaginable, and nothing is immune from it
.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر