اگر جهان خدایی داشت حداقل چیزی که باید می داشت زیبایی گفتار بود که در آیات قرآن به چشم نمی خورد!
استفاده از ادبیات زشت و رکیک در خور هیچ کس و شخصی نمی باشد. بخصوص الله ی که در توصیف اش در قرآن بدین گونه اشاراتی دارد:
کهف(۶۵-۶۶) علم لدنی!!
هود(۶) علم ازلی!!
ق(۴) لوح محفوظ.
یونس(۶۱) کتاب مبین.
هود(۷۳) المجید به معنای شریف و گرامی.
بقره(۲۵۷) العلی به معنای متعال و با جلال.
احزاب(۲۱) اسوه حسنه.
و دهها القاب و توصیف زیبا که هیچکدام با لیست بد دهنی و فحاشی الله دشت مدینه سازگاری ندارد.
آیا میشود انتظار داشت که از این الله با این مشخصات و گفتار زشت مسلمانی با اخلاق و کردار نیک در آیین بیابانی اسلام تولید میگردد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر