«خبر این است؛ ده تفنگدار آمریکایی وارد آب‌های ایران و دستگیر شدند.
خبری تکراری و کلیشه‌ای در این سال‌ها. به نظرم در تصاویری که معمولا
بلافاصله هم منتشر می‌شوند، نه آن همه قالی و پشتی اهمیت دارد، نه اینکه در
اتاق میز و صندلی نیست و نه اینکه از آن‌ها با دوغ و نان لواش پذیرایی شده
و برایش بخواهیم جک بسازیم.
اما موضوعی که شوخی و جک نیست، آن گوشه‌ی تصویر، تنها زن دستگیر شده مجبور به سر کردنِ روسری شده است. آن‌جاست که می‌فهمی اینجا ایرانِ امروز است، حتی اگر در زندان و چهارطرفش دیوار باشد. مثل وقتی که در پرواز به مرزهای هوایی ایران می‌رسی و باید پوشش اجباری را به تن کرد. فرق نمی‌کند مرز آبی، خاکی یا هوایی باشد. برای حداقل نیمی از مردم، این قانونِ مردسالار، متحجر و تبعیض‌آمیز یکی از تابلوهای خوش‌آمد گویی به کشور است.»
اما موضوعی که شوخی و جک نیست، آن گوشه‌ی تصویر، تنها زن دستگیر شده مجبور به سر کردنِ روسری شده است. آن‌جاست که می‌فهمی اینجا ایرانِ امروز است، حتی اگر در زندان و چهارطرفش دیوار باشد. مثل وقتی که در پرواز به مرزهای هوایی ایران می‌رسی و باید پوشش اجباری را به تن کرد. فرق نمی‌کند مرز آبی، خاکی یا هوایی باشد. برای حداقل نیمی از مردم، این قانونِ مردسالار، متحجر و تبعیض‌آمیز یکی از تابلوهای خوش‌آمد گویی به کشور است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر