در سوره بقره، آیه ۳۴ آمده است:
" و چون فرشتگان را فرموديم براى آدم سجده كنيد پس بجز شیطان كه سر باز زد و كبر ورزيد و از كافران شد همه به سجده در افتادند." !
این آیه پرسش های فراوانی را بر می انگیزد! برای نمونه:
چرا الله که امر می کند به غیر از او موجودی دیگر را سجده نکنید در اینجا حرف خودش را نقض می کند و به فرشتگان دستور میدهد بر انسان سجده کنند!؟
اصولاً الله که ادعا دارد خالق همه هستی است چه نیازی به سجده این و آن دارد!؟ مگر اینکه او نیز موجودی نیازمند برای ارضای کمبودهایش از سوی بنده گانش باشد!
چرا و چگونه شیطان که یک فرشته درگاه الله بود، توانست از او نافرمانی کند!؟
آیا میتوان پذیرفت که الله از نافرمانی کردن شیطان بی اطلاع بوده است!؟
اگر نه، پس چرا الله، شیطان را که میدانست از فرمانش سر پیچی می کند، او را زنده گذاشت، نابود نکرد تا شیوه نافرمانی او دامن موجود دیگری همانند انسان را نگیرد و جهان را به آشوب نکشاند؟
چرا الله خواسته شیطان برای باقی ماندن و فریب انسان ها تا روز قیامت را پذیرفت و به او فرصت تخریب و نابودی سایر بندگانش را داد!؟
آیا الله با این کار شیطان را تا روز قیامت شریک قدرت خود نکرد تا جایی که حتی قدرت نفوذ کلام او حتی از خالقش، الله نیز بیشتر بوده و است!؟
با پذیرش باقی ماندن شیطان در خارج از عرش الهی، وی از سوی الله تا روز قیامت پس از نافرمانی سجده کردن در برابر انسان، ماموریت ویژه خود را نیز از سوی الله دریافت کرد و این ماموریت فریب دادن انسان بوده است! چرا!؟
و البته نمی تواند گفت و باور داشت که الله، خالق همه هستی از دید مسلمانان از قصد و فکر شیطان که فرشته درگاهش بوده است و او خالق اوست، برای انجام دادن این ماموریت بی اطلاع بوده است.
حال به این دو آیه ۳۵ و ۳۶ از سوره بقره بنگرید!
" و گفتيم اى آدم خود و همسرت در اين باغ سكونت گير و از هر كجاى آن خواهيد فراوان بخوريد ولى به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد بود."!
" پس شيطان هر دو را از آن بلغزانيد و از آنچه در آن بودند ايشان را به درآورد و فرموديم فرود آييد شما دشمن همديگريد و براى شما در زمين قرارگاه و تا چندى برخوردارى خواهد بود."!
در این دو آیه یک نکته جالب و مهم نهفته است و آن اینکه الله به آدم و حوا می گوید از میوه آن درخت ممنوعه نخورید اما آنها با دخالت شیطان از میوه آن درخت خوردند و سپس مورد غضب الله قرار گرفتند.
سناریوی نوشته شدن در دو آیه ۳۵ و ۳۶ از سوره بقره از دو حالت خارج نیست.
۱- شیطان با دستور و خواست الله دست به کار متقاعد کردن آدم و حوا برای خوردن میوه درخت ممنوعه زده است!
که اینجا باید شیطان را مجری و مامور مستقیم خواست الله دانست، بنابراین ما با یک خدای بیمار و روانی که از شوخی، فریب و آزار بندگانش لذت میبرد طرف هستیم و چنین خدایی هم از نظر خرد و هم برهان عقلی و منطق گرایانه نمی تواند وجود خارجی داشته باشد.
۲- شیطان مستقل و بدون دستور و دانش الله عمل کرده و قدرت کلام شیطان حتی قوی تر و اثر گذارتر از الله بوده است!
پس اینجا نیز الله دیگر خدای مطلق نیست و باید به خدا بودن او شک کرد و خط بطلان بر آن کشید.
حال به پاسخ برای پرسش شروع این نوشتار در بالا می رسیم. این پرسش:
آیا شیطان مامور و ابزار دست الله است یا قدرتی مستقل و ورای الله؟
پاسخ ما به این پرسش این است:
هیچ کدام.
زیرا الله و شیطان موجوداتی خیالی و ساخته و پرداخته ذهن انسان و یا انسانهای توهم گرا در گذشته بیش بوده است. این توهم کودکانه دیر بازی است که به یک شبه حقیقت برای باورمندان به ادیان توحیدی - ابراهیمی همانند اسلام تبدیل شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر