روز چهارشنبه (3آذر) خامنهای، سرکرده بسیج و شماری از بدنه این نهاد را
نزد خود فراخواند تا در شرایط هولآوری که نظام را فراگرفته، به آنها روحیه
وامید بدهد، اما حاصل تلاشهای او این بود که همگان بهعینه دیدند که خود
خامنهای، تا کجا خود را باخته و ناامید است.
وي بهرغم آن که تلاش میکرد صورت خود را با سیلیِ شعارها و ادعاها سرخ نگهدارد، اما از لابلای همان حرفها و شعارها، میشد از همپاشیدگی روحیه خودش و نیروهایش را بهخوبی دید. او از جمله در تعریف «بسیجی» گفت: « «بسیجی یعنی دچار ناامیدی و افسردگی و بنبست نشدن!»، اعترافی آشکار به اینکه شرایط موجود ایجاب میکند که هر کسی در نظام، دچار ناامیدی و افسردگی و بنبست باشد و اگر نشد، بوالعجب است و «بسیجی» چنین کسی است!
وي در تکمیل تعریف «بسیجی»، به بنبست نظام اذعان کرد و افزود: «یک بسیجی هم ممکن است در برههیی دچار ترس یا تردید شود اما هیچگاه دچار بنبست نمیشود».و... «جمهوری اسلامی… از هیچ قدرتی در دنیا هراس ندارد» اما بهرغم این ادعا، در این سخنرانی هیچ نشانی از درشت گويي وتهديد نبود، بلکه همه ماستهای موشکی و غیرموشکی و امثالهم را کیسه کرده بود.
وي دربخش دیگری از سخنانش با اشاره به تمدید قانون تحریمهای دهساله در کنگره آمریکا، تنها به این تهدید اکتفا نمود که: «اگر این تمدید، اجرایی و عملیاتی شود، قطعاً نقض برجام است و بدانند جمهوری اسلامی ایران حتماً در مقابل آن واکنش نشان خواهد داد» . گویا اصلا حواسش نبود که این تحریمها 20سال است که تصویب شده و اجرا میشود و این بار هم به مدت 10سال دیگر تمدید شده است.
او دراين سخنراني کوشید ترس و درماندگی را تنها به باند رفسنجانی روحانی نسبت دهد؛ او که تاکنون از این باند با عباراتی نظیر «پشیمان شده و از نفس افتاده و دنیاطلب…» و امثالهم اسم برده است، این بار هم آنها را بهعنوان کسانی را که «به تقلید از روحیههای ضعیف بنیاسراییل میگویند که حالا به ما میرسند، پدرمان را درمیآورند» تخطئه کرد و خود را به حضرت موسی تشبیه نمود که «با دست خالی علیه قدرت عظیم فرعونی» ایستاد و ادعا کرد که او هم نمیترسد. مضمون «ما نمیترسیم» و ما ناامید نیستیم، در واقع ترجیعبند سخنرانی خامنهای برای سرپوش گذاشتن بر یأس و روحیهباختگی خودش و پاسدارها و بسيجيهايش بود.
وي در این زمينه گفت: «در پاسخ افراد ضعیفالنفس که دچار ترس از دشمن و روحیهی «نمیتوانیم» شدهاند، میگوییم با اتکا به قدرت الهی و باور قدرت حضور مردم، میتوان بر همه مشکلات فائق آمد و از هیچ قدرتی هم نهراسید».
به این ترتیب اگر منظور خامنهای از این سخنرانی، ارائه تصویری از بنبست و استیصال نظام در گرداب بحرانها بود، او در این هدف موفق بود؛ تصویری که در این مصرع خلاصه میشود: «شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل…»
وي بهرغم آن که تلاش میکرد صورت خود را با سیلیِ شعارها و ادعاها سرخ نگهدارد، اما از لابلای همان حرفها و شعارها، میشد از همپاشیدگی روحیه خودش و نیروهایش را بهخوبی دید. او از جمله در تعریف «بسیجی» گفت: « «بسیجی یعنی دچار ناامیدی و افسردگی و بنبست نشدن!»، اعترافی آشکار به اینکه شرایط موجود ایجاب میکند که هر کسی در نظام، دچار ناامیدی و افسردگی و بنبست باشد و اگر نشد، بوالعجب است و «بسیجی» چنین کسی است!
وي در تکمیل تعریف «بسیجی»، به بنبست نظام اذعان کرد و افزود: «یک بسیجی هم ممکن است در برههیی دچار ترس یا تردید شود اما هیچگاه دچار بنبست نمیشود».و... «جمهوری اسلامی… از هیچ قدرتی در دنیا هراس ندارد» اما بهرغم این ادعا، در این سخنرانی هیچ نشانی از درشت گويي وتهديد نبود، بلکه همه ماستهای موشکی و غیرموشکی و امثالهم را کیسه کرده بود.
وي دربخش دیگری از سخنانش با اشاره به تمدید قانون تحریمهای دهساله در کنگره آمریکا، تنها به این تهدید اکتفا نمود که: «اگر این تمدید، اجرایی و عملیاتی شود، قطعاً نقض برجام است و بدانند جمهوری اسلامی ایران حتماً در مقابل آن واکنش نشان خواهد داد» . گویا اصلا حواسش نبود که این تحریمها 20سال است که تصویب شده و اجرا میشود و این بار هم به مدت 10سال دیگر تمدید شده است.
او دراين سخنراني کوشید ترس و درماندگی را تنها به باند رفسنجانی روحانی نسبت دهد؛ او که تاکنون از این باند با عباراتی نظیر «پشیمان شده و از نفس افتاده و دنیاطلب…» و امثالهم اسم برده است، این بار هم آنها را بهعنوان کسانی را که «به تقلید از روحیههای ضعیف بنیاسراییل میگویند که حالا به ما میرسند، پدرمان را درمیآورند» تخطئه کرد و خود را به حضرت موسی تشبیه نمود که «با دست خالی علیه قدرت عظیم فرعونی» ایستاد و ادعا کرد که او هم نمیترسد. مضمون «ما نمیترسیم» و ما ناامید نیستیم، در واقع ترجیعبند سخنرانی خامنهای برای سرپوش گذاشتن بر یأس و روحیهباختگی خودش و پاسدارها و بسيجيهايش بود.
وي در این زمينه گفت: «در پاسخ افراد ضعیفالنفس که دچار ترس از دشمن و روحیهی «نمیتوانیم» شدهاند، میگوییم با اتکا به قدرت الهی و باور قدرت حضور مردم، میتوان بر همه مشکلات فائق آمد و از هیچ قدرتی هم نهراسید».
به این ترتیب اگر منظور خامنهای از این سخنرانی، ارائه تصویری از بنبست و استیصال نظام در گرداب بحرانها بود، او در این هدف موفق بود؛ تصویری که در این مصرع خلاصه میشود: «شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل…»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر