پرسش علمی، پاسخ علمی نیز می خواهد. آسمان همیشه سرچشمه پرسشهای بیشمار بوده است. برای نمونه اگر درباره ماه پرسیده می شود
سوره ۲: البقرة، آیه ۱۸۹
در باره هلالها از تو می پرسند.
سوره ۲: البقرة، آیه ۱۸۹
در باره هلالها از تو می پرسند.
پاسخ "الله" چیست؟ کسی یا چیزی که همه چیز را آفریده و همه چیز را می داند
بگو آنها گاهشمارى براى مردم و حج اند.
از هر کودک دبستانی که این را بپرسید جز این می گوید، گر چه که او نمی داند که حج چیست و برای چیست و کجا حج می کنند! نه آن کودک، که بسیاری از مردم جهان نیز چیزی از حج نمی دانند!
در دنباله باید سخنی بیاید که روشنگر بخش نخست باشد
و نيكى آن نيست كه از پشت خانه ها درآييد بلكه نيكى آن است كه كسى پروا کند و به خانه ها از در آنها درآييد و از الله بترسيد باشد كه رستگار گرديد
بخش نخست چه پیوندی با بخش دوم این گفته دارد؟ آیا این سخن یک خدای دانای آگاه است؟ و یا نشان از باوری باستانی دارد که رد شدن از آستانه در و به درون خانه رفتن در شب ماه کامل را بدشگون می دانست؟ چرا چنین خدایی برای باورشکنی، باور موهوم دیگری را بکار می برد؟ و آیا این گفته های یک انسان، با همان باورها نیست؟
اگر همانند این پرسش، از دانشمند ستاره شناسی چون "عمر خیام"، که خود را سخنگوی هیچ خدایی ندانسته، و هر شب و هر روز چشم به آسمان بیکران دوخته است پرسیده شود؛ پاسخ شگفت تر از آن است که به گمان آید! پاسخی که پس از گذشت روزگاران، هنوز یکی از شیواترین و زیباترین پاسخهای آدمی است
گاوی است در آسمان و نامش پروین
یک گاو دگر نهفته در زیر زمین
چشم خردت باز کن از روی یقین
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین
بگو آنها گاهشمارى براى مردم و حج اند.
از هر کودک دبستانی که این را بپرسید جز این می گوید، گر چه که او نمی داند که حج چیست و برای چیست و کجا حج می کنند! نه آن کودک، که بسیاری از مردم جهان نیز چیزی از حج نمی دانند!
در دنباله باید سخنی بیاید که روشنگر بخش نخست باشد
و نيكى آن نيست كه از پشت خانه ها درآييد بلكه نيكى آن است كه كسى پروا کند و به خانه ها از در آنها درآييد و از الله بترسيد باشد كه رستگار گرديد
بخش نخست چه پیوندی با بخش دوم این گفته دارد؟ آیا این سخن یک خدای دانای آگاه است؟ و یا نشان از باوری باستانی دارد که رد شدن از آستانه در و به درون خانه رفتن در شب ماه کامل را بدشگون می دانست؟ چرا چنین خدایی برای باورشکنی، باور موهوم دیگری را بکار می برد؟ و آیا این گفته های یک انسان، با همان باورها نیست؟
اگر همانند این پرسش، از دانشمند ستاره شناسی چون "عمر خیام"، که خود را سخنگوی هیچ خدایی ندانسته، و هر شب و هر روز چشم به آسمان بیکران دوخته است پرسیده شود؛ پاسخ شگفت تر از آن است که به گمان آید! پاسخی که پس از گذشت روزگاران، هنوز یکی از شیواترین و زیباترین پاسخهای آدمی است
گاوی است در آسمان و نامش پروین
یک گاو دگر نهفته در زیر زمین
چشم خردت باز کن از روی یقین
زیر و زبر دو گاو مشتی خر بین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر