ايا بايد به عقايد ديگران احترام گذاشت؟ دموكراسي ميگويد بايد به انسانها بدون توجه به عقيده شان و همچنين به حق انها براي داشتن هر عقيده اي احترام گذاشت.. اما ...

 اما عقايد انسانها فقط براي خودشان محترم هستند. شايد مثلا من عقايد ضد انساني داشته باشم، شايد عقايد من سركوب زنان را مجاز بداند، شايد عقايد من اصل مساوات انسانها را به رسميت نشناسد، شايد عقايد من ميگويند ديگران بايد ازاديشان بخاطر اعتقادات من محدود شود، در اينصورت شما نبايد به عقايد من احترام بگذاريد ! ..

 

چون احترام گذاشتن به عقايد من به معني احترام گذاشتن به نقض حقوق بشر خواهد بود. در كشورهاي دموكراتيك توهين به افراد و يا محدود كردن حق انسانها در انتخاب يا بيان ازاد عقايدشان جرم است، ولي انتقاد و تحقير و توهين به عقايد ديگران جرم نيست. 

اگر كسي به چيزي اعتقاد دارد حق دارد براي ان تبليغ كند. ولي تبليغ براي چيزي بدون حق انتقاد از همان چيز از سوي ديگران معني ندارد. در بسياري از مذهبيون كه در قدرت هستند ازادي ديگران را در جهت اجراي اعتقاداتشان محدود ميكنند، هر وقت هم ديگران صداي انتقاد و اعتراضشان بلند شد ميگويند "اهاي به عقايد من احترام بگذار"!!

درخواست احترام گذاشتن به عقايد ديگران ارتباطي به دموكراسي نداشته و هر چند به نظر قشنگ و درست مياید دقيقا بدرد تحكيم ديكتاتوري ميخورد!
در كشورهاي دموكراتيك كه داشتن هر عقيده و مذهبي ازاد است هستند كساني هم كه شيطان پرست هستند و شيطان پرستها نيز در مقابل قانون همانقدر حق دارند كه متدينين. 

همانطور كه شيطان پرست نميتواند از مسيحي يا مسلمان شكايت كند كه انها با گفتن "لعنت بر شيطان" به عقايد من توهين ميكنند، مسيحي يا مسلمان يا پيرو هر مذهب ديگري هم نميتوانند از شيطان پرست شكايت كنند كه دارد به خدا توهين ميكند يا اينكه مثلا كتاب اسماني ما را اتش ميزند.
شما در غرب به هر كس ميتوانيد بگوييد فكرت، ايده هايت عقايدت احمقانه هستند بدون اينكه مجرم شناخته شويد، ولي اگر بكسي بگوييد تو احمق هستي مجرم ميشوي.
 

خلاصه كلام دموكراسي اين را ميگويد: انسانها محترم هستند و كسي حق توهين به انها را ندارد. همينطور حق انها براي داشتن و بيان هر اعتقادي محترم است، هر چند ان عقايد چرند، غير منطقي يا غير انساني باشند. 

ولي عقايد انسانها فقط براي خودشان محترم هستند و ديگران موظف به احترام گذاشتن به عقايد انها نيستند.
كسي كه براي عقيده اي تبليغ ميكند بايد طاقت شنيدن انتقاد از ان عقيده را هم داشته باشد و حالا يك قدم برويم جلوتر: كسي كه يك عقيده را انقدر ميبرد بالا كه انرا مقدس ميسازد بايد طاقت تحمل توهين به همان عقيده از سوي ديگران را داشته باشد. 

 

روي مقابل ِ تبليغ از عقيده اي، انتقاد از ان عقيده است و روي مقابل تقديس يك عقيده توهين به ان عقيده از سوي ديگران است. 

هر دو رو براي همه در دموكراسي ازاد هستند. هموطنان عزيزي كه معتقدند بايد به عقايد ديكران احترام گذاشت يك اصل مهم در دموكراسي را اشتباه برداشت كرده اند، اشتباهي با تبعات فاجعه اور.