ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ به اصطلاح الهاماتی را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ « ﻧﺎﺯﻝ »ﻣﯿﺸود ﺭﺍ ﺛﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺗﺒﺎﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﺳﺮﺡ ﺑﻮﺩ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺡ الهامات ﺭﺍ ﻣﯿﻨﻮﺷﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻫﺎﯾﯽ
ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺁﯾﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﮕﺎﺭﺵﺁﻧﻬﺎ ﻣﯿﺪﺍﺩ،
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﺡ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ
ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﯼ ﺁﻥ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽﮐﻪ ﺍﻭ ﺩﯾﮑﺘﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺛﺒﺖ ﮐﻨﺪ.
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺳﺮﺡ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻓﺘﺢ ﻣﮑﻪ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺪ، ﻣﺤﻤﺪ ﺩﺳﺘﻮﺭﻣﺮﮒ ﺳﺮﺡ
ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ.
ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮐﺎﺗﺒﺎﻥ ﻭﺣﯽ ﻣﺤﻤﺪ 42 ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩ،ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻦ ﺳﺮﺡ ﺍﻟﻌﻤﺮﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ
ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺍﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﺮﯾﺸﯽﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﻼﻡ
ﺩﺭ ﻣﮑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻣﺮتد شد.
عبدالله ﻣﯿﮕﻔﺖ « ﻣﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺟﻬﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩﻡ، ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﮑﺘﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ «ﻋﺰﯾﺰ ﺣﮑﯿﻢ » ﻭ ﻣﻦ ﻣﯿﻨﻮﺷﺘﻢ «ﻋﻠﯿﻢ ﺣﮑﯿﻢ» ، ﺑﻌﺪ ﺍﻭﻣﯿﮕﻔﺖ
« ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ»!!!
ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ « ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺲ »!
ﻭ ﻣﻦ ﻧﻮﺷﺘﻢ « ﺑﻨﻮﯾﺲ» ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﻭﮔﻔﺖ « ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ بنویس»!
ﺁﯾﻪ 12 ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ
« ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺧﺎﻟﺺ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ » ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻭﻗﺘﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :
ﺛُﻢَّ ﺃَﻧﺸَﺄْﻧَﺎﻩُ ﺧَﻠْﻘًﺎ ﺁﺧَﺮَ
ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﻨﺸﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺩﻳﻢ
ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﮔﻔﺖ :
ﻓَﺘَﺒَﺎﺭَﻙَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺃَﺣْﺴَﻦُ ﺍﻟْﺨَﺎﻟِﻘِﻴﻦَ(ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﺎﻥ).
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮔﻔﺖ «ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ »!!!
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺷﮏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ «ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﻭﺣﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ! ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﯾﮏ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ. »
ﺍﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ : ” ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪْ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺯﺩﻳﺪﻩﺍﺳﺖ .
( ﺁﻳﻪْ 93 – ﺳﻮﺭﻩْ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺍﺳﺖ )
پس از فتح مکه محمد دستور قتل 10 نفر را صادر کرد که یکی از آنها ابی سرح بود
او ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺿﺎﻋﻰعثمان ﺑﻮﺩ، و عثمان وساطت او را نزد محمد کرد.
محمد ﺩﺭ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩﻥ ﻭﺳﺎﻃﺖ عثمان ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ
ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﺪ،
سرانجام ﺑﺎ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﻋﺜﻤﺎﻥ ، محمد با اکراه ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩ ﻭ بعد از رفتن او با عثمان٬ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍنش ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮﺩ که ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺎﺳﻖ ﺭا بکشد!
منابع :
ﻓﺘﻮﺡ ﺍﻟﺒﻠﺪﺍﻥ ﺑﻼﺫﺭﻱ ﺹ 383 – .384
ﻋﻠﯽ ﺩﺷﺘﯽ، کتاب ﺑﯿﺴﺖ ﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ، ﺑﺮﮒ :115.
ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺍﻧﺼﺎﺭﯼ، کتاب ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﻮ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ، ﺑﺮﮒ 191
ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﻣﯿﺮ ﻓﻄﺮﻭﺱ، کتاب ﺍﺳﻼﻣﺸﻨﺎﺳﯽ.
ﻃﺒﺮﯼ 1639:1
ﺳﯿﺮﻩ ﺍﺑﻦ ﺣﺰﻡ 232
ﺍﻟﺴﯿﺮﻩ ﺍﻟﻌﺮﺍﻗﯽ
ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻄﺒﻘﺎﺕ ﺍﻟﮑﺒﯿﺮ
ﮐﺘﺎﺏ ﺳﯿﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁﻟﻔﺮﺩ ﮔﯿﻠﻮﻡ
( A Guillaume ) ﺑﺮﮒ 880 ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ
ﭘﺎﯾﻨﺪﻩ ﭘﻮﺷﯿﻨﻪ دوم
« ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺧﺎﻟﺺ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ » ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻭﻗﺘﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :
ﺛُﻢَّ ﺃَﻧﺸَﺄْﻧَﺎﻩُ ﺧَﻠْﻘًﺎ ﺁﺧَﺮَ
ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﻨﺸﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺍﺩﻳﻢ
ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﮔﻔﺖ :
ﻓَﺘَﺒَﺎﺭَﻙَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺃَﺣْﺴَﻦُ ﺍﻟْﺨَﺎﻟِﻘِﻴﻦَ(ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﮔﺎﻥ).
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮔﻔﺖ «ﺑﻨﻮﯾﺲ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ »!!!
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺷﮏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ «ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﻭﺣﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ! ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﯾﮏ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ. »
ﺍﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ : ” ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪْ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺯﺩﻳﺪﻩﺍﺳﺖ .
( ﺁﻳﻪْ 93 – ﺳﻮﺭﻩْ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺍﺳﺖ )
پس از فتح مکه محمد دستور قتل 10 نفر را صادر کرد که یکی از آنها ابی سرح بود
او ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺿﺎﻋﻰعثمان ﺑﻮﺩ، و عثمان وساطت او را نزد محمد کرد.
محمد ﺩﺭ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩﻥ ﻭﺳﺎﻃﺖ عثمان ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ
ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﺪ،
سرانجام ﺑﺎ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﻋﺜﻤﺎﻥ ، محمد با اکراه ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩ ﻭ بعد از رفتن او با عثمان٬ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍنش ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮﺩ که ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺎﺳﻖ ﺭا بکشد!
منابع :
ﻓﺘﻮﺡ ﺍﻟﺒﻠﺪﺍﻥ ﺑﻼﺫﺭﻱ ﺹ 383 – .384
ﻋﻠﯽ ﺩﺷﺘﯽ، کتاب ﺑﯿﺴﺖ ﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ، ﺑﺮﮒ :115.
ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺍﻧﺼﺎﺭﯼ، کتاب ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﻮ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ، ﺑﺮﮒ 191
ﺩﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﻣﯿﺮ ﻓﻄﺮﻭﺱ، کتاب ﺍﺳﻼﻣﺸﻨﺎﺳﯽ.
ﻃﺒﺮﯼ 1639:1
ﺳﯿﺮﻩ ﺍﺑﻦ ﺣﺰﻡ 232
ﺍﻟﺴﯿﺮﻩ ﺍﻟﻌﺮﺍﻗﯽ
ﮐﺘﺎﺏ ﺍﻟﻄﺒﻘﺎﺕ ﺍﻟﮑﺒﯿﺮ
ﮐﺘﺎﺏ ﺳﯿﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁﻟﻔﺮﺩ ﮔﯿﻠﻮﻡ
( A Guillaume ) ﺑﺮﮒ 880 ﻭ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ
ﭘﺎﯾﻨﺪﻩ ﭘﻮﺷﯿﻨﻪ دوم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر